Nieuws

3 manieren om weer op de goede weg te komen (+hoe ik op de verkeerde weg terecht kwam)

Als je een coachee van mij bent, dan weet je dat ik vorige maand verhuisd ben (van Gouda naar Gouda 😊). En anders weet je het nu, haha. Afgelopen zomer hebben mijn partner en ik ons eerste koophuis gekocht. En ja, ik besef me maar al te goed dat dat in deze tijd op zijn minst super bijzonder te noemen is.

Een eigen huis

Goed, dat huis dus. Er hoefde ook nog eens niet heel veel aan geklust te worden (als in, geen badkamer- en keukensloopgeweld). Het huis staat in dezelfde stad als ons voorgaande huis, en we hadden een dream team aan klussers en verhuizers om ons heen.

Je zou zeggen: appeltje eitje, dat wordt een makkie!

We hadden vier weken uitgetrokken voor ons plan. In die vier weken hebben we:

En nu vergeet ik sowieso nog de helft.

En dan zit je opeens op de bank

Opeens komt dat dat punt dat alle kwasten uitgespoeld zijn, de laatste doos is uitgepakt en je met zijn tweetjes op je oude bank in je nieuwe woonkamer ploft.

En oei wat vind ik het op dit punt lastig om verder te tikken aan dit blog. Want ik wéét dat wij vet bevoorrecht zijn. Ik weet wat voor een enorm geluk wij gehad hebben met dit huis. En ook dat die vier weken klussen een bewuste keuze was. Daarom krijg ik er een dubbel gevoel van in mijn maag.

Maar dat gevoel is weer voer voor een volgend blog.

Deze vier weken waren een wervelwind van bijna 24/7 productief zijn, in de actiestand staan, go-go-go en 100.000 keer je rolmaatje kwijt zijn in de troep. En alhoewel ik een grote fan ben van ‘niet denken maar doen’, lag de focus in deze weken alleen maar op doen. TE veel op doen.

En dan is Project Verhuizen opeens ‘klaar’. En dachten we daarna ‘gewoon’ weer direct ons ‘normale leven’ weer op te pakken, met werk, afspraken en projecten die op ons lagen te wachten.

Standje AAN

Alhoewel deze situatie aan de buitenkant misschien ideaal klinkt, was het dat voor mij achteraf gezien toch niet. In de weken na de verhuizing voelde ik me alleszins als mezelf. Ik was knetter moe, maar had moeite met doorslapen en stond bij het wakker worden direct op standje ‘AAN’. Op z’n Engels zou je kunnen zeggen dat ik ‘in a funk’ of ‘in a rut‘ zat. Ik voelde me niet superslecht, maar ook zéker niet kiplekker.

Mijn lijf trok aan de rem door mijn rechterschouder op slot te gooien. Mijn hoofd kwam ook nog even buurten door van kleine taakjes een Enorme Grote Enge Berg te maken, waardoor alles me tien keer meer moeite kostte dan normaal.

Allemaal signalen die ik herkende uit mijn burn-out tijd.

Toen ik ook nog een aantal keer flink in paniek ben geraakt om dingen waar ik niet over in paniek hoéfde te raken, merkte ik dat ik een kant op ging die niet goed was voor mij: wrong way!

En ‘gelukkig’ kende ik deze weg uit mijn burn-out periode.

Uit het dal

Ik besloot dat dit niet the way to go was, wilde ik rustig kunnen genieten van mijn nieuwe huis, weer kunnen klaarstaan voor mijn klanten en mijn sport weer kunnen oppakken – dingen waar ik veel waarde aan hecht. Dus besloot ik om af te slaan van deze weg. Om uit het dal te klimmen van ‘verbeten-doorgaan-maar-eigenlijk-gaat-het-helemaal-niet’. En nee, ook dat was niet makkelijk. Want het is heel makkelijk en daardoor heel verleidelijk, om die verkeerde weg te blijven bewandelen. Maar ik wist dat er iets moest veranderen.

Misschien herken jij je wel in dit verhaal. Bevind je je ook in zo’n dal, omdat je ook net verhuisd bent, een nieuwe studie bent begonnen, er ‘gedoe’ is thuis of op je werk of omdat er een andere grote hobbel opduikt op je levenspad.

3 manieren om weer op de goede weg te komen

Als je dan uit zo’n dal wil klimmen, is het fijn om een aantal richtingaanwijzers te hebben, die je weer een stukje het goede pad ophelpen in de richting van een leven waar je wél weer energie van krijgt. Hieronder geef ik je 3 van die richtingaanwijzers om uit dat dal, uit die ‘funk’ te komen.

Ermee zitten

Omdat ik zo lang in de doen-doen-doen stand heb gezeten, heb ik niet kunnen luisteren naar mijn lijf. Ik heb vier weken mijn yogamat, de plek waar ik normaalgesproken tot rust kom, niet aangeraakt (ook omdat ‘ie ergens tussen een stapel dozen was verdwenen). Voor emoties was er ook weinig plek. We zaten on a schedule en waren bezig met het zetten van een grote beslissende stap in ons leven. Logisch ook, dat dat al mijn energie vroeg. Maar eveneens logisch was, dat ik daarna mocht dealen met emoties die ik al die tijd geen aandacht had gegeven.

Daarom, toen mijn yogamat en ik elkaar weer gevonden hadden, ben ik gaan zitten (okee, liggen 😉) en heb ik eindelijk weer wat aandacht kunnen geven aan wat er allemaal door me heen ging. Alle fear and excitement van de afgelopen weken kon ik nu eindelijk echt voelen. Gewoon, door in stilte stil te zitten en te ademen naar plekken in mijn lijf waar spanning zat. Voor mij voelt het altijd alsof ik dan letterlijk nieuw leven in mijn lijf blaas. Dat er dan veel tranen vrijkomen, is ook niet heel gek. Het is echt een soort van opschonen!

Koken

Misschien herken je het wel, dat als er té veel dingen gebeuren in je leven, dat je een beetje het gevoel hebt dat je gaat zweven. En dan niet op de fijne ontspanningsmassagemanier, maar meer op de ‘shit ik raak de touch met reality kwijt’-manier. In mijn geval schiet mijn hoofd dan alle kanten op, wil ik van alles gaan doen, maar lijkt alles na drie minuten niet meer interessant en lijkt mijn to-do lijst never ending.

Wat dan belangrijk is – en dit weet je als je bij mij coaching hebt gevolgd – is om weer voet aan de grond te krijgen. Terug naar de aarde door simpele, aardse dingen te doen. Voor mij was dat koken. In de verhuisperiode hebben we geleefd op maaltijden gemaakt door anderen, kant-en-klare groentepakketten en de cafetaria om de hoek. En wat ben ik dankbaar dat dat er was!

En wat voelde het ontzettend helend om na al het klusgeweld eindelijk in alle rust in mijn eigen keuken een krachtig maaltijdsoepje te maken (deze, om precies te zijn). Met aandacht de groenten snijden, kijken hoe het water langzaam begint te koken en vervolgens ruiken hoe de soep tot leven komt. Om daarna te genieten van iedere hap. Wow, wat had ik dit gemist.

De natuur in

Vóór al het klusgeweld losbarstte, was ik gevraagd om een workshop te geven aan de andere kant van het land, precies in de dagen nadat we verhuisd waren. De workshop was vlakbij het strand en de zee: een plek waar ik altijd enorm tot rust kom. In plaats van de workshop plus heen en weerreis in één dag te proppen, besloot ik om een paar dagen in een huisje in de buurt van de locatie te bivakkeren. Zo was er tijd voor wandelingen langs het strand en een duik in zee. En konden we even letterlijk afstand nemen van wat er nu allemaal gebeurd was in de afgelopen paar weken. En daardoor kwam er weer rust in mijn lijf en ruimte in mijn hoofd. Ruimte, waardoor ik nu o.a. eindelijk weer een blog kan tikken – iets waar ik ook veel waarde aan hecht en wat mij energie geeft!

Nu is het natuurlijk niet altijd mogelijk om er een paar dagen tussenuit te gaan. In plaats daarvan kun je jezelf meenemen op een wandeling in de natuur dichterbij huis. Vind je daar misschien wel een fijn bankje waar je even kunt zitten en op adem kunt komen. Klinkt misschien te simpel voor woorden, maar gun jezelf eens de tijd om het uit te probere. Het kan zomaar weer de eerste stap zijn op een pad van meer overzicht, minder stress en meer energie.

Kan ik je verder helpen?

Zit jij al een tijd niet lekker in je vel? En merk je dat je klachten niet overgaan? Blijf er dan niet te lang mee rondlopen. Hulp van bijvoorbeeld een coach kan je helpen om weer meer rust, overzicht en energie in je leven te krijgen. Denk je dat ik je hierbij kan ondersteunen? Neem dan eens vrijblijvend contact met mij op, of boek een gratis kennismakingswandeling.

06 24 34 29 32