Als ik haar aan zie komen lopen, zie ik al dat het niet lekker met haar gaat. Gehaaste stappen en snelle vingers die over een telefoon schieten, haar ogen volgen het tempo van het tikken. Ze heeft haar schouders hoog opgetrokken alsof ze zich wil beschermen tegen een harde hooswind, terwijl er een lekker nazomerzonnetje aan de hemel staat. Hm. Ik wil er iets van zeggen, maar voor ik dat kan doen, smoort ze haar onrust onder een glimlach.
“Hoe gaat het met je?” vraag ik, net als ik altijd doe aan het begin van een sessie. “Goed!” is het standaard antwoord. Ik vraag door. “Wat betekent dat dan, als het goed gaat?”
Nog geen 300 meter verder staan we even stil aan het water. En daar komt het: de onrust breekt onder haar glimlach uit en tranen wellen op. “Fuck, het gaat ook helemaal niet goed”, zegt ze. ‘Ha’, denk ik. Nu praat ik echt met haar en niet met haar masker.
De maakbaarheid van geluk
Heel vaak hoor ik van klanten dat ze opzoek zijn naar geluk. Dit komt in vele varianten:
- Ik wil af van mijn negatieve denken
- Ik wil me niet gestrest voelen
- Ik wil af van een opgejaagd gevoel
- Ik wil geen onrust meer voelen
- En of ik hen alsjeblieft wil helpen om dat z.s.m. voor elkaar te krijgen.
Begrijp me niet verkeerd, als ik iéts wil, is dat mijn klanten een bevredigend, waardevol leven gaan leiden, waarin hun stoutste dromen werkelijkheid worden.
Maar daarvoor is nodig dat we – ik kan er niks anders van maken – het héle leven omarmen. Ook de shitzooi die we niet kunnen veranderen, vermijden of controleren.
Het idee van ‘als ik maar van mijn negatieve denken/stress/anxiety/onrust afkom, dan…. word ik vanzelf gelukkig’ is ontzettend hardnekkig in onze je-hebt-je-leven-zelf-in-de-hand-maatschappij. En ik maak me er zelf ook nog al te vaak schuldig aan :-). Maar het is juist dit idee dat ons in de problemen brengt.
We denken dat als we maar hard genoeg ergens naar streven, zo veel mogelijk yoga en meditatie doen en er vooral heel veel positieve gedachten op nahouden, er vanzelf een punt komt dat we opeens pats, boem, gelukkig zijn en dat we unstoppable beings zijn die nooit meer brak wakker worden op een druilerige maandagmorgen, nooit meer gezeur van collega’s hoeven aan te horen of nooit meer 20 minuten in de wacht hangen voor een telefoontje dat je überhaupt al niet wilde plegen.
En dan kom ik, je persoonlijke polderpsycholoog, even om de hoek om je zachtjes maar zeker terug naar de aarde te begeleiden :-).
Pijn hoort bij het leven
Vanuit de methode waar ik veel mee werk, ACT, ga ik uit dat pijn bij het leven hoort. Slimme jongens daar bij ACT, want geef ze eens ongelijk. Hoe shit het ook is, in ons leven gebeurt er nu eenmaal van alles waar we geen invloed op hebben. Verlies van een dierbare, een nare ziekte, een relatie die, zeg maar, niet echt lekker loopt, een helse baan die helemaal niet bij je blijkt te passen. Allemaal gekke wendingen in het leven, die je van tevoren misschien never nooit zag aankomen.
Zijn we dan volledig gedoemd? Moeten we het leven dan maar over ons heen laten komen? Nee, gelukkig niet! We hebben wel degelijk invloed op wat er gebeurt in ons leven. En een heel groot deel daarvan, start bij acceptatie van precies dié gedachten en gevoelens, waar je zo graag vanaf wilt.
Terug naar het water
Als mijn klant en ik even aan het water gestaan hebben en onderzocht hebben hoe het nu echt met haar gaat, kan ze een conclusie trekken. Ja, het probleem waar ze mee zit is best hardnekkig. Het is best wel veel. En nee, dat ‘keeping up appearances’ helpt inderdaad niet.
En ik zie dat, juist door dit toe te geven, haar schouders zakken en de frons tussen haar ogen verzacht. We staan aan het water en halen adem. Dit is hoe het is. En dit is voor nu genoeg.
Dan vraag ik haar opnieuw hoe het met haar gaat. Ze antwoordt dat ze zich kalmer voelt. De onrust is gaan liggen. En dat terwijl de dingen waarmee ze worstelt in het leven nog precies hetzelfde zijn. Die zijn niet veranderd, maar haar blik is wél veranderd. Het is rustiger in haar lichaam en dat maakt dat ze anders naar de situatie kan kijken.
De weg die ze nog te bewandelen heeft is een zware. Maar ze hoeft het niet meer te doen met de extra ballast van ‘keeping up appearances’. En dat maakt een wereld van verschil.
Behoefte aan uitwaaien?
Wil jij je hart luchten? Stoppen met gepieker, gestress en gejaag? Stop dan met rennen en kom met mij wandelen. Boek vrijblijvend een gratis kennismakingswandeling.